ای از همه بیش و از همه از عطار نیشابوری غزل 443

1 ای از همه بیش و از همه پیش از خود همه دیده وز همه خویش

2 در ششدر خاک و خون فتاده در وصف تو عقل حکمت اندیش

3 در عالم عشق عاشقان را قربان شدن است در رهت کیش

4 هر دم که زنند عاشقانت بی یاد تو در دهن شود نیش

5 درویش که لاف معرفت زد از عجز نبود آن سخن پیش

6 در هر دو جهان ز خجلت تو زآن است سیاه‌روی درویش

7 چون فقر سرای عاشقان است عاشق شو و از وجود مندیش

8 در عشق وجودت ار عدم شد دولت نبود تو را ازین بیش

9 عطار ز عشق او فنا شو تا باز رهی ازین دل ریش