ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2405

1 ای همه منزل شده از تو ره بی‌رهه بی‌قدمی رقص بین بی‌دهنی قهقهه

2 از سر پستان عشق چونک دمی شیر یافت قامت سروی گرفت کودکک یک مهه

3 روی ببینید روی بهر خدا عاشقان گر چه زنخ زد بسی کوردلی ابلهه

4 والله کو یوسف است بشنو از من از آنک بودم با یوسفی هم نمک و هم چهه

5 چونک نماید جمال گوش سوی غیب دار عرش پر از نعره‌هاست فرش پر از وه وهه

6 عاشق باشد کمان خاص بتی همچو تیر هیچ نپرد کمان گر بشود ده زهه

7 آنک ز تبریز دید یک نظر شمس دین طعنه زند بر چله سخره کند بر دهه