1 ای جهانی بنده چون من مر ترا نیست چون من بنده دیگر ترا

2 دل چو نطفه در رحم خون می خورد تا چرا زاد این چنین مادر ترا

3 از برای آفت جان منست شانه گر ره می کند بر سر ترا

4 لشکر فتنه بکش، عالم بگیر فتنه شد چون جملگی لشکر ترا

5 عالمی را از تو شد پیمانه پر پر نگشت از خون کس ساغر ترا

6 من ز جورت مو شدم وز آه من جز میان چیزی نشد لاغر ترا

7 نامسلمانی مکن شرمی بدار چند گویم حال خسرو مر ترا