شب زلف تو شد نشانه از امیرخسرو دهلوی غزل 1131

1 شب زلف تو شد نشانه روز در کن آن شب از کرانه روز

2 طرفه خالی ست در میان رخت شب که دیده ست در میانه روز

3 روز و شب زان تست، زان خط و خال دام شب کرده ای و دانه روز

4 روی تو می کند جهان روشن چه نهی بر جهان بهانه روز؟

5 بنده تست آفتاب که هست چشم روشن به چشم خانه روز

6 زیر پای تو ریزم، ار یابم گوهر مشرق از خزانه روز

7 بار ده تا به دولتت بزنم نوبت ملک پنجگانه روز

8 بنده شد همچو خسروت خورشید گر چه هست او شه یگانه روز