ای دهانت، چشمه آب حیات از امیرخسرو دهلوی غزل 267

1 ای دهانت، چشمه آب حیات شمع رویت آفتاب کاینات

2 تا دلم از شادی وصلت نماند از کمند غم نمی یابم نجات

3 گریه را مپسند هر دم تا به کی پیش چشم از گریه جیحون و فرات

4 زاتش هجرت تن خاکی بسوخت تا کدامین باد آرد سوی مات

5 هر که بی تو زنده ماند مرده به جز وصالت نیست مقصود از حیات

6 گر ندیدی سبزه ای بر آب خضر گرد آن شکر ببین رسته نبات

7 بت پرستان گر ز تو آگه شوند یاد نارند از بتان سومنات

8 از شراب شب نشینان در خمار هات کأسا یا حبیبی بالغدات

9 همچو ذره در هوای مهر تو نیست خسرو را دمی صبر و ثبات