1 عشق تو مست جاودانم کرد ناکس جملهٔ جهانم کرد

2 گر سبک‌دل شوم عجب نبود که می عشق سر گرانم کرد

3 چون هویدا شد آفتاب رخت راست چون سایه‌ای نهانم کرد

4 چون نشان جویم از تو در ره تو که غم عشق بی‌نشانم کرد

5 شیر عشقت به خشم پنجه گشاد پس به صد روی امتحانم کرد

6 دردیم داد و درد من بفزود دل من برد و قصد جانم کرد

7 گفت ای دلشده چه خواهی کرد گفتمش من کیم چه دانم کرد

8 تا ز پیشم چو آفتاب برفت همچو سایه ز پس دوانم کرد

9 سایه هرگز در آفتاب رسد آه کین کار چون توانم کرد

10 چند گویی نگه کن ای عطار که یقین‌ها همه گمانم کرد