ای لبت حقهٔ گهر بسته از عطار نیشابوری غزل 710

1 ای لبت حقهٔ گهر بسته دهنت شور در شکر بسته

2 طوطیان خط تو پیش شکر بال بگشاده و کمر بسته

3 خطت از پستهٔ تو بر رستهٔ است هست بر رستهٔ تو بر بسته

4 زان خط سبز بر رخ زردم خون دل جمله چون جگر بسته

5 عاشق از جان به صد هزاران دل در تو هر دم دلی دگر بسته

6 هر که از تو کشیده مویی سر دستش از موی باز بر بسته

7 به شکرخنده بر دهان بگشا که گره کس ندید بر بسته

8 تا به کی همچو حلقه بر در تو سر زنم دایم و تو در بسته

9 نظری کن دلم مسوز که هست کار جانم در آن نظر بسته

10 کمترم سوز اگر نه فاش کنم مکر تو چند مکر سربسته

11 چشم عطار سیل بگشاده دل ز هجر تو در خطر بسته