سواد خط تو چون نافع نظر از عطار نیشابوری غزل 507

1 سواد خط تو چون نافع نظر دیدم روایتی که ازو رفت معتبر دیدم

2 مرا چو زلف تو بر حرف می فرو گیرد حروف زلف تو برخواندم و خطر دیدم

3 چه گویم از الف وصل تو که هیچ نداشت من اینکه هیچ نداشت از همه بتر دیدم

4 تو را میان الف است و الف ندارد هیچ که من ورای الف هیچ در کمر دیدم

5 کمند زلف تورا کافتاب دارد زیر هزار حلقه گرفتار یکدگر دیدم

6 به حلق آمده جان در درون هر حلقه هزار عاشق گم کرده پا و سر دیدم

7 سزد که هندی تو نام نرگس است از آنک دو هندوی رخ تو نرگس بصر دیدم

8 چگونه شور نیارم ز آرزوی لبت کز آرزوی لبت شور در شکر دیدم

9 ورای دولت وصل تو هیچ دولت نیست ولی چه سود که آن نیز برگذر دیدم

10 چگونه وصل تو دارم طمع که من خود را ز تر و خشک لب‌خشک و چشم‌تر دیدم

11 به عالمی که ز وصلت سخن رود آنجا هزار تشنه به خون غرقه بیشتر دیدم

12 ز مشرقی که ازو آفتاب حسن تو تافت هزار عرش اگر بود مختصر دیدم

13 چو در صفات توام آبروی می‌بایست فرید را سخنی همچو آب زر دیدم