چشم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1350

1 چشم تو با چشم من هر دم بی‌قیل و قال دارد در درس عشق بحث و جواب و سؤال

2 گاه کند لاغرم همچو لب ساغرم گاه کند فربهم تا نروم در جوال

3 چون کشدم سوی طوی من بکشم گوش شیر چونک نهان کرد روی ناله کنم از شغال

4 چون نگرم سوی نقش گوید ای بت پرست چشم نهم سوی مال او دهدم گوشمال

5 گویمش ای آفتاب بر همه دل‌ها بتاب جمله جهان ذره‌ها نور خوشت را عیال

6 سر بزن ای آفتاب از پس کوه سحاب هر نظری را نما بی‌سخنی شرح حال

7 بازمگیر آب پاک از جگر شوره خاک منع مکن از جلال پرتو نور جلال

8 جلوه چو شد نور ما آن ملک نورها نور شود جمله روح عقل شود بی‌عقال

9 ای که میش خورده‌ای از چه تو پژمرده‌ای باغ رخش دیده‌ای باز گشا پر و بال

10 باز سرم گشت مست هیچ مگو دست دست باقی این بایدت رو شب و فردا تعال