چشم مست تو گر از از شاه نعمت‌الله ولی غزل 614

1 چشم مست تو گر از خواب گران برخیزد سبک از هر طرفی فتنه دوان برخیزد

2 کر کلاله ز گل چهره براندازی باز ناله از جان و دل پیر و جوان برخیزد

3 سر و بالای تو گر سوی چمن میل کند ناودان از سر پا رقص کنان برخیزد

4 اثر شمع تجلیست ولی دریابد که چو پروانه روان از سر و جان برخیزد

5 عاشقی بر سر کوی تو نشیند که به عشق عاشقانه ز سر هر دو جهان برخیزد

6 کشتهٔ عشق تو گر بوی تو یابد در خاک به هوای تو چو گل جامه دران برخیزد

7 چشم سید که حجابیست میان من و تو خوش بود گرچو حجابی ز میان برخیزد