1 هرکه چون صورت چین دیده بروی تو گشاد چشم دیگر ز تماشای تو بر هم ننهاد

2 مگر آن لحظه رقیب تو زمن پوشد چشم که رود خاک وجود من دلخسته بباد

1 خوبان اگرچه در پی دلهای خسته اند بندی به پای مرغ دل کس نبسته اند

2 یارب ز سنگ حادثه شان در پناه دار سنگین دلان اگرچه دل ما شکسته اند

1 گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است

2 گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است