فرزند تو بهتر آنکه خود از اهلی شیرازی رباعی 378

1 ای بی‌تو از خون بسته گل مژگان من بر خارها خار است دور از روی تو در چشم من گلزارها

2 هرچند کز آب بقا باشد خضر دور از فنا بیند شهیدان تو را میرد ز حسرت بارها

1 جز داغ دلم چراغ شب نیست وز طالع تیره این عجب نیست

2 گر با سگت از ادب زنم دم او عفو کند ولی ادب نیست

1 ز فتراک‌سوار من چه معراجی است آهو را سر آن آهویی گردم که قران می‌شود او را

2 نکوخویی ز خوبان رشک عاشق بار می‌رود از آن نیکویان دل می‌دهم خوبان بدخو را