ساقی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 124

1 ساقی تو شراب لامکان را آن نام و نشان بی‌نشان را

2 بفزا که فزایش روانی سرمست و روانه کن روان را

3 یک بار دگر بیا درآموز ساقی گشتن تو ساقیان را

4 چون چشمه بجوش از دل سنگ بشکن تو سبوی جسم و جان را

5 عشرت ده عاشقان می را حسرت ده طالبان نان را

6 نان معماریست حبس تن را می بارانیست باغ جان را

7 بستم سر سفره زمین را بگشا سر خم آسمان را

8 بربند دو چشم عیب بین را بگشای دو چشم غیب دان را

9 تا مسجد و بتکده نماند تا نشناسیم این و آن را

10 خاموش که آن جهان خاموش در بانگ درآرد این جهان را