گریه خونین ترا از ناله های ما گرفت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 گریه خونین ترا از ناله های ما گرفت عاقبت دل خون خود، زآن نرگس شهلا گرفت
2 کرد از چنگ غم دنیا گریبان را رها تا بدست عقل، مجنون دامن صحرا گرفت
3 شادکامی های عالم گر یکی سازند دست کی توانند ای غم جانان ترا از ما گرفت
4 هرچه از ما برد گیتی، کردمش از جان حلال زور ایمان کو که بتوانم دل از دنیا گرفت؟
5 کام می جویی ز گیتی؟ جز ز پستی دم مزن کز ره پستی توانی گوهر از دریا گرفت
6 پشت گردانند طاقتها، چو آرد عشق رو پیش سودای تو نتوانند سرها پا گرفت
7 حرف واعظ هر دم از شاخی به شاخی میپرد پند او کی میتواند در دل ما جا گرفت
ادامه توضیحات شاعر