1 لب خونخوار تو جز خون دل افزون نکند چشم تو جز جگر سوختگان خون نکند

2 ماه روی چو تو در مهر نمی افزاید کم ازان کاین ستم و جور بر افزون نکند

3 چون رسد غارت ترکان خیالت، عاشق نقد جان را چه کند کز دل بیرون نکند

4 سخن تلخ تو چون زهر کند در دل کار طرفه کاری که درین زهر کس افسون نکند

5 دست ازان دارم بر خود که نهم پای به هوش تا مرا سلسله زلف تو مجنون نکند

6 مردمان چشم ملامت سوی من داشته اند مردمی کی کند، از چشم تو اکنون نکند

7 چند با خسرو سرگشته چو گردون گردی برنگردی، ز وی، اندیشه گردون نکند