دل کارزوی وصل تو در سینه از اهلی شیرازی غزل 516

1 دل کارزوی وصل تو در سینه او بود تیغ تو کلید در گنجینه او بود

2 چون لاله بهر دل که نگه کردم ازین باغ داغ کهنش از غم دیرینه او بود

3 ماهیت خورشید چو دریافتم آخر عکسی ز جمال تو در آیینه او بود

4 آه از ستم چرخ که با هرکه نشستم گویا غم عالم همه در سینه او بود

5 آن شیخ که میگفت که ما فاسق و مستیم فسق همه در یک شب آدینه او بود

6 ای برهمن از خرقه چو صوفی بدر آمد زنار تو یکموی ز پشمینه او بود

7 غافل مشو از اهلی مسکین که همه عمر چرخ از سبب مهر تو در کینه او بود