این قدر طول امل ره میدهی از واعظ قزوینی غزل 18

1 این قدر طول امل ره میدهی در دل چرا مصحف خود را این خط میکنی باطل چرا؟

2 عیش دنیا احتلام خواب غفلت بیش نیست از خیالی این قدر آلودگی ای دل چرا

3 از محیط آرزو بگذر نفس تا میوزد در چنین باد مرادی این قدر کاهل چرا

4 صید مطلب تا کنی بگریز از خود همچو تیر چون کمان حلقه برخود این قدر مایل چرا

5 قد خمید و دل همان بر زندگانی بسته است همچو ناخن مانده یی در عقده مشکل چرا

6 دانه جان را ز کاه جسم میسازد جدا این قدر لرزش ز باد مرگ ای حاصل چرا

7 چشم تا وا می کنی از خواب غفلت منزل است چون ره خوابیده واعظ دوری منزل چرا؟