خواهی بگذری چابک و چست از اهلی شیرازی رباعی 164

1 مصر شرف از حسن ادب یوسف جان یافت دولت بعبث جان برادر نتوان یافت

2 داریم گمانی که ترا هست دهان لیک کس گنج یقین را نتواند بگمان یافت

1 از رقیبان تو صد خار جگر هست مرا بجز از درد تو صد درد دگر هست مرا

2 مست آن زلف چه زنام اگر سر برود کافرم گر زسر خویش خبر هست مرا

1 مارا تنی چو صورت دیوار مانده است چشم و زبان و دست و دل از کار مانده است

2 خواهم که بشکنم قفس تن که دور ازو بیهوده مرغ روح گرفتار مانده است