بانگ می‌آمد که ای طالب بیا
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 بانگ می‌آمد که ای طالب بیا جود محتاج گدایان چون گدا
2 جود می‌جوید گدایان و ضعاف همچو خوبان کآینه جویند صاف
3 روی خوبان ز آینه زیبا شود روی احسان از گدا پیدا شود
4 پس ازین فرمود حق در والضحی بانگ کم زن ای محمد بر گدا
5 چون گدا آیینهٔ جودست هان دم بود بر روی آیینه زیان
6 آن یکی جودش گدا آرد پدید و آن دگر بخشد گدایان را مزید
7 پس گدایان آیت جود حقند وانک با حقند جود مطلقند
8 وانک جز این دوست او خود مرده‌ایست او برین در نیست نقش پرده‌ایست
ادامه توضیحات شاعر