رفتی به سلامت به از شاه نعمت‌الله ولی غزل 452

1 رفتی به سلامت به سلامت به سلامت امید که آئی و من آیم به سلامت

2 سر در قدمت بازم و جان را بسپارم دست من و دامان تو تا روز قیامت

3 از روی کرم یاد کن این بندهٔ خود را ای جان به فدای تو و آن نامه و نامت

4 دل زنده شود چون برسد از تو پیامی یابیم حیات ابدی ما ز پیامت

5 هرچند ملامت که کند عقل ز عشقت عاشق نرود از سر کویت به ملامت

6 آمد دل و در دام سر زلف تو افتاد مرغیست مبارک که فتادست به دامت

7 جانا نظری کن که منم بندهٔ سید تو شاه جهانی و جهان باد به کامت