رفتی و کنار از من دیوانه از اهلی شیرازی غزل 1286

1 رفتی و کنار از من دیوانه گرفتی کردی سفر از چشم و بدل خانه گرفتی

2 چون مهر نمودی و من از خویش بریدم بد مهر شدی خوی به بیگانه گرفتی

3 فریاد از این قصه که درد دل ما را هرچند شنیدی همه افسانه گرفتی

4 من مست خراباتم از آنشب که تو ایشوخ مستان و غزلخوان ره میخانه گرفتی

5 تا بر رخت از باده عرق دانه فشاند بس مرغ دلی را که بدین دانه گرفتی

6 زین شیوه خرابم که چو ساغر بتو دادم دستم بگرفتی و چه یارانه گرفتی

7 اهلی چو برون رفت ز کف گنج مرادت جا بهر چه در عالم ویرانه گرفتی