تو مپندار که دوران از امیرخسرو دهلوی غزل 750

1 تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد گاه در وصل و گهی در غم هجران گذرد

2 از دم من چو دم صبح شود آتشبار هر نسیمی که بر اطراف گلستان گذرد

3 گر به گوشش برسد ناله من، نیست عجب بار همواره بر اطراف سپاهان گذرد

4 عالمی بهر نثارش همه جانها بر کف آه ازان لحظه که آن سرو خرامان گذرد

5 برسان سلسله یکبار به دستم، تا چند در خم زلف توام عمر پریشان گذرد

6 گرنه از صبر هزاران سخن آرم در پیش ناوک غمزه او آید و از جان گذرد