ای برده به زلف کفر و دینم از عطار نیشابوری غزل 582

1 روز و شب چون غافلی از روز و شب کی کنی از سر روز و شب طرب

2 روی او چون پرتو افکند اینت روز زلف او چون سایه انداخت اینت شب

1 مرا در عشق او کاری فتادست که هر مویی به تیماری فتادست

2 اگر گویم که می‌داند که در عشق چگونه مشکلم کاری فتادست

1 برقع از ماه برانداز امشب ابرش حسن برون تاز امشب

2 دیده بر راه نهادم همه روز تا درآیی تو به اعزاز امشب

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند