ای برده سبق جمالت از حسن از اهلی شیرازی رباعی 4

1 جز داغ دلم چراغ شب نیست وز طالع تیره این عجب نیست

2 گر با سگت از ادب زنم دم او عفو کند ولی ادب نیست

1 نیازمند ترا رسم خود پسندی نیست طریق اهل دلان غیر دردمندی نیست

2 به خلق و لطف تو نازیم ای سهی بالا که سرو قد تورا ناز سر بلندی نیست