1 ماه ندیدی ار دلا، یار چو ماه من نگر در رخ او نظاره کن، صنع آله من نگر

2 گفتمش از لبت چشان، گفت برو، وزین هوس هجده هزار هم چو خود بر سر راه من نگر

3 دفع کنم ز گریه من شعله دمی ز توتیا سوخته جان و دل بسی زآتش و آه من نگر

4 این طرفم زبان دهد کان توام به جان و دل چشمک ازان طرف زند، شوخی ماه من نگر

5 چند خورد سمند تو لاله ز خون عاشقان گو که گهی به شکر آن روی چو کاه من نگر

6 کشتنیم بدین گنه کت نظری همی کنم بوسه چو مست خواهمش، عذر گناه من نگر

7 سینه ز زخم ناختم چاه شده ست و پر ز خون رگ چو نمود از درون، رشته چاه من نگر

8 صوفی خلوت دلم، دامنی از دو دیده خون پاره مقنع صنم طرف کلاه من نگر

9 خسرو عاشقان منم، درد دلم که در هوا گرد شده ست بر سرم، چتر سیاه من نگر