1 عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا

2 از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا

1 هجا کردست پنهان شاعران را (قریع) آن کور ملعون چشم گشته

1 تا یکی خم بشکند ریزه شود سیصد سبو تا مرد پیری بپیش او مرد سیصد کلوک

2 هر که موک مردمان جوید بشو گو خط دو کش کی نخست او را زند باشد موک؟