هم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3121

1 هم ایثار کردی هم ایثار گفتی که از جور دوری و با لطف جفتی

2 چراغ خدایی به جایی که آیی حیات جهانی به هر جا که افتی

3 تو قانون شادی به عالم نهادی چه‌ها بخش کردی چه درها که سفتی

4 ولیکن ز مستان به مکر و به دستان شرابیست نادر که آن را نهفتی

5 به بازار راعی چه نادرمتاعی به جان ار فروشی یکی عشوه مفتی

6 به زیر و به بالا تو بودی معلا فلک را دریدی چمن را شکفتی

7 به صورت ز خاکی و زین خاک پاکی چو پاکان گردون نخوردی نخفتی

8 تو کن شرح این را که در هر بیانی چو با دل جنوبی غبارات رفتی