ای مقیمان درت را عالمی از خواجوی کرمانی غزل 881

1 ای مقیمان درت را عالمی در هر دمی رهروان راه عشقت هر دمی در عالمی

2 با کمال قدرتت بر عرصهٔ ملک قدم هر تف آتش خلیلی هر کف خاک آدمی

3 طور سینا با تجلی جمالت ذره‌ئی پور سینا در بیان کبریایت ابکمی

4 کاف و نون از نسخهٔ دیوان حکمت نکته‌ئی بحر و کان از موج دریای عطایت شبنمی

5 از قدم دم چون توانم زد که در راه تو هست ز اول صبح ازل تا آخر محشر دمی

6 ای بتیغ ابتلایت هر شکاری شبلئی وی بمیدان بلایت هر سواری ادهمی

7 تشنگانرا از تو هر زهری و رای شربتی خستگانرا از تو هر زخمی بجای مرهمی

8 رفته هر گامی بعزم طور قربت موسیئی خورده هر جامی ز دست ساقی شوقت جمی

9 هر بتی در راهت از روی حقیقت کعبه‌ئی هر نمی از ناودان چشم خواجو زمزمی