ای ترک ختا، رخت به از ماه از اهلی شیرازی رباعی 7

1 ای ترک ختا، رخت به از ماه و خور است خاک قدم تو چرخ را تاج سر است

2 گر ششپر تو سرم به ده جا شکند بر فرق شکسته به ز شش تاج زرست