1 خنده یی کردی چو گل مارا چو بلبل سوختی شوخیی کردی و گل را شیوه یی آموختی

2 بود با خوبان عالم صد نظر بازی مرا یکنظر کردی که چشمم از دو عالم دوختی

3 سوختم آن دم که میگفتم حدیث حسن تو خنده یی کردی نهان و همچو شمع افروختی

4 یاد داری بیوفا کز گرمی بازار حسن بوسه یی با صد خریداری بما نفروختی

5 اهلی از در یوزه دلها شدی اهل دلی عاقبت از خوشه چینی خرمنی اندوختی