1 تو در عقیله ترتیب کفش و دستاری چگونه رطل گران خوار را به دست آری

2 به جان من به خرابات آی یک لحظه تو نیز آدمیی مردمی و جان داری

3 بیا و خرقه گرو کن به می فروش الست که پیش از آب و گلست از الست خماری

4 فقیر و عارف و درویش وانگهی هشیار مجاز بود چنین نام‌ها تو پنداری

5 سماع و شرب سقاهم نه کار درویش‌ست زیان و سود کم و بیش کار بازاری

6 بیا بگو که چه باشد الست عیش ابد ملنگ هین به تکلف که سخت رهواری

7 سری که درد ندارد چراش می‌بندی چرا نهی تن بی‌رنج را به بیماری