از مشک سوده دام بر آتش نهاده‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 از مشک سوده دام بر آتش نهاده‌ای یا جعد مشک فام بر آتش نهاده‌ای
2 زلفت بر آب شست فکندست یا ز زلف بر طرف دانه دام بر آتش نهاده‌ای
3 بازم بطره از چه دلاویز می‌کنی چون فلفلم مدام بر آتش نهاده‌ای
4 زان لعل آبدار که همرنگ آتشست نعلم علی‌الدوام بر آتش نهاده‌ای
5 هم فلفلت بر آتش و هم نعل تافتست بر نام من کدام بر آتش نهاده‌ای
6 دل‌های شیخ و شاب به خون در فکنده‌ای جان‌های خاص و عام بر آتش نهاده‌ای
7 از زلف مشکبوی تو مجلس معطرست گویی که عود خام بر آتش نهاده‌ای
8 آبی بر آتشم زن از آن آتش مذاب کاب و گلم تمام بر آتش نهاده‌ای
9 چون آبگون قدح ز می آتش نقاب شد پنداشتم که جام بر آتش نهاده‌ای
10 خواجو برو به آب خرابات غسل کن گر رخت ننگ و نام بر آتش نهاده‌ای
دیدگاه‌ها **