ای کرده تیره شب را بر از خواجوی کرمانی غزل 605

1 ای کرده تیره شب را بر آفتاب منزل دلرا ز چین زلفت برمشک ناب منزل

2 تا در درون چشمم خرگاه زد خیالت مه را بسان ماهی بینم در آب منزل

3 باید که رحمت آرد آنکو شراب دارد برتشنه‌ئیکه باشد او را سراب منزل

4 ره چون برم به کویت زانرو که نادر افتد در آشیان عنقا کرده ذباب منزل

5 یک ذره مهر رویت خالی نگردد از دل زیرا که گنج باشد کنج خراب منزل

6 بنگر در اشک مستان عکس جمال ساقی همچون قمر که سازد جام شراب منزل

7 خواجو که غرقه آمد در ورطهٔ جدائی بر ساحل وصالت بیند بخواب منزل