1 ای سبز پر کرشمه مشکین قبای من سر تا قدم بلای سیاهی برای من

2 با جامه سیاه که در عین شوخیی دلجوتری ز مردمک دیده های من

3 چشم تو گرچه کشت بیک دیدنم ولی بود آن نگاه کردن او خونبهای من

4 گر یک جفا کنی تو و من صد وفا هنوز ارزنده جفای تو نبود وفای من

5 اهلی مگو که بخت شود یار عاقبت گر کار من بیاری بختست وای من

6 چو یعقوب از غم یوسف ز عالم دیده پوشیدم که من بی‌دوست در عالم نخواهم هیچکس دیدن

7 نظر بر غیر اهلی را دو جر مست ای گل خندان یکی از گل نظر بستن یکی بر خار و خس دیدن