ای پری وش نمک حسن تو رشک از اهلی شیرازی غزل 189

1 ای پری وش نمک حسن تو رشک ملک است حسن لیلی صفتان چاشنیی زین نمک است

2 دهنت نیست یقین، در شکم از وی میان گر گمانی است درین است در آن خود چه شک است

3 چون بپوشم غم خود راز تو کان غمزه شوخ واقف از سر دل اهل نظر یک بیک است

4 قلب آلوده ما سوختی از سنگدلی دل سنگین تو در قلب شناسی محک است

5 به کمانخانه ابروی تو دل هر که سپرد هدف تیر ملامت ز کمان فلک است

6 بس معانی ز عدم کلک تو آرد بوجود اهلی این ادهم کلک تو عجب تیزتک است

7 بگشا کمند اهلی به شکار نو غزالی که سگ رقیب او را همه وقت در کمین است