ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2602

1 ای دشمن عقل من وی داروی بی‌هوشی من خابیه تو در من چون باده همی‌جوشی

2 اول تو و آخر تو بیرون تو و در سر تو هم شاهی و سلطانی هم حاجب و چاووشی

3 خوش خویی و بدخویی دلسوزی و دلجویی هم یوسف مه رویی هم مانع و روپوشی

4 بس تازه و بس سبزی بس شاهد و بس نغزی چون عقل در این مغزی چون حلقه در این گوشی

5 هم دوری و هم خویشی هم پیشی و هم بیشی هم مار بداندیشی هم نیشی و هم نوشی

6 ای رهزن بی‌خویشان ای مخزن درویشان یا رب چه خوشند ایشان آن دم که در آغوشی

7 آن روز که هشیارم من عربده‌ها دارم و آن روز که خمارم چه صبر و چه خاموشی