مقام ناز از جلال الدین محمد مولوی غزل 2079

1 مقام ناز نداری برو تو ناز مکن چو میوه پخته نگشت از درخت بازمکن

2 به پیش قبله حق همچو بت میا منشین نماز خود را از خویش بی‌نماز مکن

3 گهی که پخته شدی از درخت فارغ باش ز گرم و سرد میندیش و احتراز مکن

4 چو هیچ خصم نماند برو به بزم نشین سلاح رزم بینداز و ترک تاز مکن

5 چو صاف صاف برآمد ز کوره نقده تو مده به کوره هر کوردل گداز مکن

6 جمال خود ز اسیران عشق هیچ مپوش چو باغ لطف خدایی تو در فراز مکن