آخر گل و خار از جلال الدین محمد مولوی غزل 2745

1 آخر گل و خار را بدیدی روز و شب تار را بدیدی

2 بس نقش و نگار درشکستی تا نقش و نگار را بدیدی

3 از عالم خاک برگذشتی و آن گرد و غبار را بدیدی

4 می‌خند چو گل در این گلستان کان جان بهار را بدیدی

5 بی کار شدی ز کار عالم چون حاصل کار را بدیدی

6 چون باده ساقی اندرآمیز چون رنج خمار را بدیدی