ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1213

1 ای سگ قصاب هجر خون مرا خوش بلیس زانک نیرزد کنون خون رهی یک لکیس

2 گنج نهان دو کون پیش رخش یک جوست بهر لکیسی دلا سرد بود این مکیس

3 عاشقی آن صنم وانگه ترس کسی یک دم و یک رنگ باش عاشق و آن گاه پیس

4 ای دل شکرستان از نمکش شور کن آب ز کوثر بخور خاک در او بلیس

5 زود بشو لوح را ز ابجد این کاف و نون آنگه ای دل برو نقطه خالش نویس

6 ای حسد موج زن بحر سیاه آمدی خشت گل تیره‌ای ز آب جهنم بخیس

7 شمس حق و دین کشید تیغ برون از نیام ای خرد دوک سار تار خیالی بریس