🌟 نیت کن و فال حافظ بگیر 🌟
امیر معزی نیشابوری

امیر معزی نیشابوری

امیر معزی نیشابوری
امیر معزی نیشابوری

ای تخت و گاه از امیر معزی نیشابوری قصیده 427

قصیده 427 ام از 742 قصاید

ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو

🌙 حالت شب
شماره بیت
اندازه متن
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12

1 ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو آراسته است مملکت از تخت و گاه تو

2 هستی ندیم شاهی و دولت ندیم تو هستی پناه عالم و ایزد پناه تو

3 فخر همه شهانی و کس نیست فخر تو شاه همه جهانی و کس نیست شاه تو

4 چاه است‌ کین تو که همه زهر دارد آب وافتاده دشمنان تو در قعر چاه تو

5 ماهی که زیر لشکر او سایه‌ای بود بنگرکه بر سر عَلَم توست ماه تو

6 از آفتاب باز نداند تو را کسی گر دارد آفتاب قبا و کلاه تو

7 هر گه‌ که در شکار و سفر باشی ای ملک آب رونده‌ گَرد بشوید ز راه تو

8 ور آب کم بود سپه و لشکر تو را ابر اید و نثارکند بر سپاه تو

9 تا بخت جاودان به تو دادست فرّ و جاه ا‌این هر دوان‌ا بهشت‌ کند فرّ و جاه تو

10 از دوستی که بخت تو دارد تو را همی خواهد که در بهشت بود جایگاه تو

11 شاها دل تو هست به هروقت نیکخواه جاوید شاد باد دل نیکخواه تو

12 تا سال و ماه و روز و شب است اندرین جهان فرخنده باد روز و شب و سال و ماه تو

امیر معزی نیشابوری از شاعران بزرگ قرن 5 هجری می باشد و سبک شعری ایشان خراسانی است.
اثر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو قصیده 427 ام از 742 قصاید امیر معزی نیشابوری می باشد
شعر قالب : قصیده سبک : خراسانی
عکس نوشته
کامنت
سوالات متداول درباره شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو

شاعر شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو چه کسی است ؟

شاعر شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو امیر معزی نیشابوری می باشد.

شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 5 سروده شده است.

قالب شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو چیست ؟

قالب شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو قصیده است

سبک شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو چیست ؟

سبک شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو سبک خراسانی است

مضمون اصلی شعر ای تخت و گاه پادشهی جایگاه تو چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.
امیر معزی نیشابوری

ای تخت و گاه از امیر معزی نیشابوری قصیده 427

قصیده 427 ام از 742 قصاید
بنر