یاری که ز ملک آشنائی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 313

1 یاری که ز ملک آشنائی است داند که قماش ما کجائی است

2 زاهد بر مست اگر کند میل آن میل به نزد ما هوائی است

3 سلطانی این جهان فانی با همت عارفان گدائی است

4 عاشق ز بلا اگر گریزد در مذهب عشق بی وفائی است

5 مائیم و نوای بی نوائی ما را چو نوا ز بی نوائی است

6 گفتیم که غرق بحر عشقیم این مائی ما ز خودنمائی است

7 مستیم و حریف نعمة الله این نیز عنایت خدائی است