یارب یارب به حق تسبیح رباب از مولانا رباعی 111

1 آمد مه ما مستی دستی فلکا دستی من نیست شدم باری در هست یکی هستی

2 از یک قدح و از صد دل مست نمی‌گردد گر باده اثر کردی در دل تن از او رستی

1 همرنگ جماعت شو تا لذت جان بینی در کوی خرابات آ تا دردکشان بینی

2 درکش قدح سودا هل تا بشوی رسوا بربند دو چشم سر تا چشم نهان بینی

1 بستگی این سماع هست ز بیگانه‌ای ز ارچلی جغد گشت حلقه چو ویرانه‌ای

2 آنک بود همچو برف سرد کند وقت را چون بگدازد چو سیل پست کند خانه‌ای

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو