سخن یار ز اغیار بباید از خواجوی کرمانی غزل 474

1 سخن یار ز اغیار بباید پوشید قصهٔ مست ز هشیار بباید پوشید

2 خلعت عاشقی از عقل نهان باید داشت کان قبائیست که ناچار بباید پوشید

3 ذره چون لاف هواداری خورشید زند مهرش از سایهٔ دیوار بباید پوشید

4 تا بخون جگر جام بیالایندش جامهٔ کعبه ز خمار بباید پوشید

5 بوسه‌ئی خواستمش گفت بپوش از زلفم گنج اگر می‌بری از مار بباید پوشید

6 ضعفم از چشم تو زانروی نهان می‌دارد که رخ مرده ز بیمار بباید پوشید

7 تیغ مژگان چه کشی در نظر مردم چشم خنجر از مردم خونخوار بباید پوشید

8 چهرهٔ زرد من و روی خود از طره بپوش که زر و سیم ز طرار بباید پوشید

9 دیده بنگر که فرو خواند روان سر دلم گر چه دانست که اسرار بباید پوشید

10 نامهٔ دوست بدشمن چه نمائی خواجو سخن یار از اغیار بباید پوشید