زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا در سینه چون خراش نماید نفس مرا
2 صید غزال فرصتم از دست رفت، حیف! طول امل کشیده چو سگ در مرس مرا!
3 گمگشتگی به منزل مقصد، رهیست راست شد غول ره، بلندی بانگ جرس مرا
4 خوانا، خط غبار منست از بیاض مو باشد کتاب موعظه آیینه بس مرا
5 واعظ ز پای قوت و، از دست کار رفت از سر همان نرفت هوا و هوس مرا