با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد اثر ناله بهمراهی دل برخیزد
2 رم چنان داده ز هم عشق سراپای مرا که بخون جگرم رنگ نمی آمیزد
3 شکر از زهر کجا صرفه تواند بردن؟ عیش را گو که عبث باغم ما نستیزد!
4 لقمه افتد ز دهن گر نبود قسمت کس خورش اره نگر کز بن دندان ریزد
5 در ره عشق رسی زود بجایی واعظ گر ز پای دلت این بند علایق خیزد
ادامه توضیحات شاعر