پیش خورشید رخش کی ماه گردد از اهلی شیرازی غزل 833

1 جایی که بجوش آرد گل بلبل زاری را شاید که چو ما سوزد حسن تو هزاری را

2 بشناس حق اشگم کز آب دو چشم من بشکفت گل خوبی بس لاله عذاری را

1 جز وصل هوس نیست چو پروانه خسان را کو شمع که آتش زند این بوالهوسان را

2 ای گل که دمد از نفست بوی بنفشه زنهار مکن همد خود هیچ کسان را

1 گر به فانوس خیال آیی چو شمع اغیار را در سماع آرد رخت صد صورت دیوار را

2 لاف خوبی گر زند گلزار پیش روی تو برق حسنت آتش غیرت زند گلزار را