با دست او چو رنگ حنا دستیار از واعظ قزوینی غزل 290

1 با دست او چو رنگ حنا دستیار شد خونم چو رگ ز غیرت او بیقرار شد

2 آلودنش بخون رقیبان چه لازم است؟ پایی که از خرام تواند نگار شد

3 از نقطه روشنست اگر حرف در رقم از حرف نقطه دهنت آشکار شد

4 پا بر زمین نمیرسد از شوق جام را تا رنگ باده حسن ترا پرده دار شد

5 آزاد نیستند بدولت رسیدگان گردید پای بند نگین تا سوار شد

6 واعظ گرفت بسکه از آن هردم اعتبار در دیده اش جهان همه بی اعتبار شد