امیرخسرو دهلوی

امیرخسرو دهلوی

امیرخسرو دهلوی
امیرخسرو دهلوی

زمستان می‌رود، ایام از امیرخسرو دهلوی غزل 415

غزل 415 ام از 2198 غزلیات

زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید

🌙 حالت شب شماره بیت
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9

1 زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید ز باد صبح ما را بوی آن بدکیش می‌آید

2 صبا می‌جنبد و بازم پریشان می‌کند از سر دل بدبخت اگر وقتی به حال خویش می‌آید

3 رسید ایام گل وان شوخ خواهد رفت در بستان از آن روزی که می‌ترسیدم اینک پیش می‌آید

4 سر دیوانگی را مژده ده، ای سنگ بدنامی که باز آن فتنه بهر عقل دوراندیش می‌آید

5 ازین خرمن نماند کاه و برگی، مگری، ای دیده که بیش است آتشم هرچند باران بیش می‌آید

6 چه غم می‌داردت، بخرام خوش‌خوش، جان من، چندان رها کن تا نمک بر سینه‌های ریش می‌آید

7 به جان زن تیر نه بر دیده تا این یک دم باقی کنم نظاره‌ای تا از کدامین کیش می‌آید

8 مکن نازی که می‌خواهد برای تیربارانت در آن حضرت کجا یاد دل درویش می‌آید؟

9 نیارد برد نام لب، به دزدی غمزه زن گه‌گه که خسرو نه ز بهر نوش، بهر نیش می‌آید

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید

شاعر شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید چه کسی است ؟

شاعر شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید امیرخسرو دهلوی می باشد.

شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید چیست ؟

قالب شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید غزل است

مضمون اصلی شعر زمستان می‌رود، ایام گل‌ها پیش می‌آید چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, می‌نوشی است.