1 ای باد، ازان بهار خبر ده که تا کجاست دزدیده زان نگار خبر ده که تا کجاست

2 گر هیچ در رهی گذرانش رسیده ای یک ره ازان سوار خبر ده که تا کجاست

3 من همچو گل بسوختم از آفتاب غم آن سرو سایه دار خبر ده که تا کجاست

4 من ز آب دیده شربت غم نوش می کنم آن لعل خوشگوار خبر ده که تا کجاست

5 خونم ز غم چو نافه بماند اندرون پوست آن زلف مشکبار خبر ده که تا کجاست

6 جانم چو سرمه سوده شد از سنگ آرزو آن چشم پر خمار خبر ده که تا کجاست

7 ای پیک تیز رو، برو، آن یار را بپرس کز من برفت یار، خبر ده که تا کجاست

8 ای مرغ نامه بر، پر تو گر نوشته شد باز آی زینهار خبر ده که تا کجاست

9 خسرو که این حدیث ز یاری شنیده ای بر پر، وزان دیار خبر ده که تا کجاست