چرا نه در پی عزم دیار خود از حافظ شیرازی غزل 337

1 چرا نه در پی عزم دیار خود باشم چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم

2 غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم به شهر خود روم و شهریار خود باشم

3 ز محرمان سراپرده وصال شوم ز بندگان خداوندگار خود باشم

4 چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی که روز واقعه پیش نگار خود باشم

5 ز دست بخت گران خواب و کار بی‌سامان گرم بود گله‌ای رازدار خود باشم

6 همیشه پیشه من عاشقی و رندی بود دگر بکوشم و مشغول کار خود باشم

7 بود که لطف ازل رهنمون شود حافظ وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم